NC MARKBAM SPACIAL
คนนี้อ่ะ!!ผัวหนู
"ทำไมเค้กอันนี้น่ากินจัง ขอมาร์คกินได้ไหมครับ?"คำขอจากมาร์คทำให้แบมแบมยิ้มเขินแล้วจากนั้นแบมแบมก็พยักหน้าเบาๆพร้อมกับผลักมาร์คลงบนเตียงแล้วตามขึ้นไปคร่อมพร้อมกระซิบที่ข้างหู
"ได้สิคะ คืนนี้เค้กจากแบมแบมจะเป็นทำให้เองน้าาาา"
แบมแบมกระซิบจบก็แกะกระดุมที่เสื้อมาร์คออกแล้วโยนไปไว้ที่ข้างเตียง แบมแบมก็โยนเสื้อตัวเองออกเช่นกัน ทั้งคู่เปลือยบนมาร์คกอดเอวคอดแล้วมุ่งเข้าหาที่ยอดอกพร้อมกับใช้ปากครอบครองพอดี แบมแบมเชิดหน้าขึ้นแล้วจิกที่หัวมาร์คเบาๆ มาร์คพลิกแบมแบมลงไปข้างล่างแล้วตามประกบปากทันที มาร์คดันลิ้นเข้าไปในโพรงปากของแบมแบมแล้วกวาดต้อนลิ้นพร้อมกับชิมความหวานไปทั่วปาก เสียงดังจ๊วบจ๊าบกับจูบของทั้งคู่ ทำให้แบมแบมนั้นแทบขาดอากาศหายใจ มาร์คผละออกแล้วมองหน้าแบมแบม
"ขอบคุณของขวัญนะที่รัก รักนะครับ คืนนี้ให้เจ้าของงานวันเกิดเริ่มดีว่านะ"
มาร์คจัดการถอดกางเกงตัวเองแล้วถอดชุดแบมแบมออกเช่นกันพร้อมกับโยนไปไว้ที่ใดที่หนึ่ง มาร์คเข้าไปไซร้คอของแบมแบมแล้วสูดดมความหอมเบาๆจากซอกคอหอมๆ แบมแบมเอื้อมมือไปชักแก่นกายของมาร์คให้มันขยายขึ้นแต่ยังไม่ได้ทำอะไร แก่นกายมาร์คก็พร้อมรบเสียแล้ว มาร์คที่ยังไซร้อคออยู่ก็จับมือน้อยออกจากแก่นกายแล้วจับของตัวเองจ่อเข้าที่ช่องทางรัก มาร์คยังไม่ได้ใส่เข้าไปแต่แค่อยากแกล้งเด็กให้หัวเสียก่อน
"อื้อ อย่าแกล้ง เร็วๆ ไม่ไหวแล้ว"
มาร์คยิ้มเบาๆล้วดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักจนสุดแล้วก็เริ่มขยับเบาๆแบมแบมหลับตาทำสีหน้าบ่งบอกว่าตัวเองมีความสุขมากแค่ไหน มาร์คเพิ่มจังหวะรักเป็นแรงขึ้นแบมแบมหัวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของมาร์คแล้วใช้มือกำหมอนไว้
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า ไม่ไหวแล้ว"
แบมแบมบอกกับมาร์คแล้วเอื้อมมือไปรูดแก่นกายตัวเองแต่มาร์คคว้าไว้ทันจึงปัดมือเล็กออกไปแล้วกระแทกเข้าใส่เต็มที่ มาร์คกระแทกไปตามอารมณ์ที่ใกล้จะปลดปล่อย แบมแบมเชิดหน้าขึ้นและจากนั้น...
"แบมอ่าห์......"
"พี่มาร์คอ่าห์/////"
ทั้งคู่ปล่อยออกมาพร้อมกัน มาร์คถอดแก่นกายออกแล้วอุ้มแบมแบมขึ้นมาในท่าเจ้าสาว
"ไปไหน?"
แบมแบมถามมาร์ค
ต่อๆๆๆเด็กดี
